Even op pauze

Hoe leer ik het spelletje weer spelen?

Terwijl voor mijn gevoel iedereen staat te juichen dat de wereld weer open gaat merk ik dat ik helemaal niet blij ben. Het wordt weer druk en ik trek me liever terug. Lekker veilig in mijn eigen huis waar ik zelf invloed op prikkels heb.

Vorige week liep ik op straat, een stelletje van begin 20 kwam mij tegemoet. Met een ietwat aangedikte stap opzij gaf ik aan dat ik graag afstand wilde houden. Aan de blik die zij elkaar gaven merkte ik al dat zij het onzin vonden maar dat weerhield mij niet om zo dicht mogelijk tegen de gevels van de huizen te gaan lopen. Zo had ik zelf de afstand in de hand. Precies op het moment dat zij mij passeerden draaide de jongen van het stel zich naar mij toe en hoestte overdreven hard mijn kant op. Een gevoel van verontwaardiging en ongeloof zorgde ervoor dat ik de woorden niet kon vinden. Het enige wat ik uit kon brengen was het geluid van een boze leeglopende ballon. Maakte vast geen indruk maar ik had toch het gevoel dat ik mijn ongenoegen had geuit. Het liefst had ik hem de huid vol gescholden, maar ja zo ben ik niet.

Nee zo ben ik zeker niet. Altijd heb ik de behoefte om het braafste meisje van de klas te zijn. Ik hou van (zinnige) regels en volg ze dan ook graag zo goed mogelijk op. Dat ik daardoor het gevoel heb dat ik een soort bizarre mash-up van Pacman en de Sims terecht gekomen ben neem ik op de koop toe. Door de versoepeling van maatregelen staat het spel nu op standje expert en ik kan het niet meer bijbenen. Dat het me allemaal even teveel wordt komt niet alleen door mijn behoefte om de regels te volgen maar vooral door mijn burn-out en HSP (hoog sensitiviteit). De wereld sliep de afgelopen weken en dat was precies wat ik nodig had. Mijn omgeving was nagenoeg prikkelloos en ik voelde me steeds beter. Ik had meer energie, sliep beter en kreeg weer zin om nieuwe dingen te doen. Ik dacht dus helemaal toe te zijn aan een volgend level.

Niets bleek minder waar. Terwijl ik weer meer ging doen werd ook de wereld weer wakker. Kinderen speelde weer op het schoolplein, auto’s gingen weer rijden en mensen gingen weer gewoon de straat op. Overal prikkels en overal dingen waar ik me aan stoor. Sommige dingen horen gewoon bij de waan van de dag zoals schreeuwende kinderen maar vooral ook dingen, nou ja mensen die zich niet aan de regels houden. Erger nog mensen die mij behandelen alsof ik niet goed bij mijn hoofd ben. Van de kuchende kloothommel op straat tot de ongeduldige mensen in de supermarkt die het echt onbegrijpelijk vinden dat ik netjes wacht tot iemand weg is bij het schap voordat ik verder loop. Je zou toch eens 1 minuut later je pindakaas kunnen pakken, hou je gemak Gerda!

Door deze plotselinge toename van prikkels ben ik even de weg kwijt. Ik ben deze week letterlijk gecrasht en moest mezelf resetten. Ik heb opnieuw de balans opgemaakt en heb bepaald op welke prikkels ik invloed heb. Zo ga ik boodschappen doen om 18:00 als alle Gerda’s aan de gekookte aardappels en dubbelvla zitten en heb ik de opbouw van mijn werkuren even stil gezet. Ik zet mezelf dus even in de pauzestand totdat ik weer gewend ben aan de wereld om mij heen. Klinkt makkelijk en ik doe het ook maar in mijn hoofd zit toch ergens een stemmetje dat zegt dat ik me aanstel. Vroeger had je hier toch ook geen last van. Nu weet ik dat ik daar vroeger wel last van had maar gewoon heel goed kon doen alsof dat niet zo was en zolang ik nog niet hersteld ben komt alles in duizendvoud binnen. Tussen weten wat goed voor je is en het oprecht zo voelen, en dus ook accepteren, zit een behoorlijk verschil en ik heb nog iets te doen voordat ik oprecht kan zeggen het beter met me gaat.

Het spel gaat voor mij dus even op standje beginner. Ik ga opnieuw het spel leren spelen op basis van mijn regels en op mijn tempo. Het is dus nog lang geen “Game over”, het is “Game on!”.

39 gedachten over “Even op pauze

  1. Al zou er geen Corona zijn, er is ook gewoon zoiets als respect voor elkaar en daarmee iedereen zijn eigen leefruimte gunnen. Mensen moeten zelf weten hoe ze hun leven in de waagschaal zetten, maar moeten iemand anders er niet mee opzadelen.
    Mooi dat je er een oplossing voor hebt gevonden, maar ik kan me er ook aan ergeren inderdaad.
    Jammer dat jij weer je moet aanpassen omdat anderen dat niet doen, maar ik vind het knap dat je een oplossing hebt gevonden! In het noorden in de kleine dorpjes is dit gelukkig niet zo van toepassing.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja in dit geval heb ik alleen controle op hoe ik me opstel en als ik me ga verzetten ben ik de enige die daar echt last van heeft. Dus even pas op de plaats voordat ik weer verder ga! ❤️🍀💪🏻

      Like

  2. ja ik voel me ook niet altijd op men gemak in het nieuwe normaal. ik let heel hard op de dingen en frustreer me soms heel hard dan in mensen of zaken. Misschien moet ik het iets meer proberen loslaten en terug te genieten.

    Geliked door 1 persoon

  3. ik doe mijn best om afstand etc te houden maar 1,5 meter word hem vaak niet. ik ben ook altijd aan het werk geweest nog in de corona tijd als vrachtwagenchauffeur en echt. ik vond het heerlijk al die rust etc, baal best wel dat nu alles weer zo druk is.

    Geliked door 1 persoon

    1. Je best doen is het enige wat je kunt doen. Zeker gezien de drukte. En ik probeer voor mezelf de rust te vinden in andere momenten want heb wel gemerkt dat ik me daarbij beter voel! ❤️🍀☺️

      Like

  4. Dit is zo herkenbaar ik heb autisme met sterke HSP en ben dus extra gevoelig voor prikkels. Ik vond het eigenlijk heerlijk rustig zo. En nu is de wereld om me heen weer gehaast en druk

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja wat was t toch fijn. Loop echt over vd prikkels nu… en dat terwijl dat ik van veel mensen hoor (ook niet HSPers) dat ze de onthaaste wereld erg fijn vinden.❤️🍀☺️

      Like

  5. in mijn omgeving zijn enkele mensen anti lockdown. Ik wordt hier zo onpasselijk van. zij willen het liefst gewoon door als altijd. maar de regels geven mij iets van houvast. zo onhandig.

    Geliked door 1 persoon

  6. Ik ervaar het ook zo, de hele lock down heeft me prikkelgevoeliger gemaakt. Dat is niet zo bijzonder natuurlijk, ik had er ook minder mee om te gaan.
    Daarnaast volg ook ik graag de regels en omdat ik ooit verpleegkunde gestudeerd heb, zie ik het nut er wél degelijk van in en het kan me soms behoorlijk frustreren als mensen als mensen de dingen wat willen lijken uit te dagen. Ik vind het nochtans vrij simpel: hou je aan de regels en de kans is zelfs veel groter dat we zo sneller meer vrijheid zullen krijgen dan er nu tegenin te gaan…

    Geliked door 1 persoon

    1. Helemaal met je eens! En het is ook niet heel verschrikkelijk wat er gevraagd wordt. We hoeven niet naar t front ofzo. Maar ja de Nederlander zoekt van nature graag de grens op! Sterkte komende tijd ❤️🍀☺️

      Like

Plaats een reactie