Moet je definiëren om verbinding te voelen?
Afgelopen week was het 17 jaar geleden dat de persoon die ik als laatste mijn vriendje noemde het uitmaakte. Hij liet mij alleen achter in mijn studentenkamertje. Nog voordat hij de 2 verdiepingen was afgedaald naar mijn voordeur schalde “Als mijn hoofd mijn hart vertrouwt” van Marco Borsato uit de speakers. Ik was gebroken…
Het was een warme lentedag dus mijn ramen stonden wagenwijd open. De hele straat kon horen dat mijn hart zojuist was gebroken. De poppoëzie van John Ewbank werd ondersteunt door mijn dramatische snikken en door hem, hij die voor het laatst de voordeur achter zich dichttrok. Later vertelde mijn ex dat hij verschilde verwijtende blikken toegeworpen kreeg van de mensen die op dat moment mijn huis passeerden. Volledig terecht natuurlijk, vond ik. Nu zijn we 17 jaar verder en kan ik gelukkig zeggen dat dit verdriet ver achter me ligt. Ben ik nu dan 17 jaar vrijgezel? Als ik dat hardop zeg voel ik me een oude vrijster en zit er niet anders op dat 30 katten te halen bij het asiel, een zelf gehaakte kaftan aan te trekken en pastinaak uit eigen tuin te gaan eten.
Zo dramatisch is het gelukkig nog niet. Kan immers ook niet zeggen dat ik me de afgelopen jaren heb verveeld. Misschien heb ik geen hardop gedefinieerde relaties gehad maar ik was niet alleen al die tijd. Op datingsites krijg ik vaak de vraag hoe lang ik al vrijgezel ben. Als ik mezelf dan 17 jaar zie typen dan schrik ik mezelf al af laat staan die ander. Wat is er in vredesnaam mis met mij dat ik in bijna 2 decennia nog niemand gevonden heb die naast me wil staan? En dat is niet waar. De afgelopen jaren hebben er mannen naast me gestaan alleen ik noemde ze niet mijn vriendje. Het was of een scharrel of een man die vluchtneigingen kreeg van het woord relatie of het was gewoon nog te pril om er een label aan te hangen. Wat zou dan het antwoord op die vraag moeten zijn, hoe lang ben ik nou vrijgezel?

Om het antwoord te vinden zocht ik de definitie van vrijgezel op; “niet gehuwd”. Dat zou dan betekenen dat ik al heel mijn leven vrijgezel ben. De lading van het woord neemt wel meteen af als ik het zo bekijk. Maar zo definieert de maatschappij het allang niet meer. Als ik om me heen vraag wat in hun ogen een vrijgezel is zegt iedereen zonder uitzondering; “Iemand zonder relatie”. Natuurlijk ook logisch, de maatschappelijke noodzaak om te trouwen is er nagenoeg niet meer in Nederland en dus verschuift de definitie naar het huidige “hoger doel”; de relatie. Komt bij mij meteen de volgende vraag op; “Wanneer heb je dan een relatie?”
Vroeger was het simpel je schreef een briefje of stuurde een vriendinnetje af op die leuke jongen. Dan vroeg je via een omweg verkering en dan was het ineens aan. Nu kunnen we ons zelf weken kwellen met gedachtes over hoe het nu zit tussen jou en die ander. Is dit echt of gewoon leuk voor tussendoor? Het over analyseren van elk gesprek en whatsappberichtje met je vrienden en vriendinnen. Duizenden aannames doen die je alleen maar onzekerder maken. Daarna probeert je jezelf voor te houden dat je geen label nodig hebt maar ergens verlangen we er allemaal naar dat er iemand voor ons kiest. Iemand die hardop zegt; “Ik vind jou gewoon de leukste van allemaal, met jou wil het wel aan”. Het zelf uitspreken van die woorden is super beangstigend want als de reactie van de ander teleurstelt dan blijf jij achter met je hart open en bloot.
Het is al eng om aan jezelf toe te geven dat dit wel eens diegene zou kunnen zijn. Al ver voordat je de woorden hardop uitspreekt zijn ze door je hoofd gegaan. Je kijkt al lang niet meer om je heen of er ergens een stukje groener gras is. Het swipen laat je links liggen en je focust alleen op die ene persoon. Je geeft het alleen nog niet toe aan de ander. Emotioneel ben je al aan de ander verbonden, je voelt het in je zijn, het is alleen nog niet uitgesproken. “Het gesprek” heeft nog niet plaats gevonden. Je voelt je in ieder geval geen vrijgezel meer. Je verkeert in een soort niemandsland tussen vrij en gebonden. Het fijne gevoel van samen zijn wordt nog afgewisseld met de frustratie van het niet zeker weten. Je voelt je in ieder geval geen vrijgezel meer. Dus als je me vraagt hoe lang voel je je al vrijgezel dan zeg ik een jaar en dat klinkt een stuk fijner.

Mooi, open en eerlijk geschreven.
Alleengaand, alleenstaande, alleen wonend.
Er worden allerlei benamingen gebruikt.
Ik zeg zelf dat ik op zoek ben naar mijn Lief!
Al is het niet iets waar ik altijd mee bezig ben.
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn lief! Dat is echt m’n lievelingskoosnaampje. Die bewaar ik voor de allerleukste!
Ben er ook niet altijd mee bezig maar merk nu in Corona tijden dat ik er wel echt behoefte aan heb!
Liefs ❤️🍀☺️
LikeLike
Mooi en open verhaal. Het is inderdaad een mooi liedje dat van Marco Borsato.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! ☺️❤️🍀
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, open en eerlijk! Het is niet altijd makkelijk om het hardop te zeggen als het al zo veel jaar is. Maar gelukkig zegt het niets over jezelf (of dat er wat mis met je is!) of over hoe fijn je leven verder is. Ik ben 20 jaar alleen geweest (als alleenstaande moeder, dus niet helemaal alleen, maar wel 20 jaar vrijgezel)), dus ik weet wat het is, en ook hoe onwerkelijk het soms voelt dat er al zo veel jaren verstreken zijn. Ik zeg geweest, omdat ik nu alweer zeven jaar samen ben met mijn partner. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat lief dat je dat deelt met mij! Ik geloof ook nog steeds dat mijn man ergens om t hoekje staat te wachten. En ik vind hem als de tijd rijp is. Beetje hopeloze romanticus ben ik wel ❤️🍀☺️
LikeGeliked door 1 persoon
Die man voor jou staat zeker ergens om een hoekje te wachten! Dat ben ik altijd blijven geloven, en toen kwam ik de mijne ook tegen, inderdaad, toen de tijd rijp was. 😊 Daar moet jij ook in blijven geloven hoor, romantiek bestaat nog! ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Daar blijf ik zeker in geloven!!! ❤️🍀❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi, persoonlijk, open stuk heb je weer geschreven. Geeft een inkijkje hoe je in elkaar steekt. Dat is ook nog eens moedig; je bloot geven. Warm!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! Elke blog een stukje mij. Echt zijn begint bij jezelf! ❤️🍀☺️
LikeLike
Je schrijft als de zon.
Warme woorden omringen mij.
Ze vullen mijn leegte met zachte letters.
Ik ben zo benieuwd naar jou.
Je roert me.
Jij maakt mijn wereld even mooier.
Ik heb je nog nooit gezien, alleen jouw woorden.
LikeGeliked door 1 persoon
Wauw wat een mooi compliment! Dank je wel! ❤️🍀☺️
LikeLike
Wat mooi geschreven, de dik gedrukte letters benaderen het ook extra
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! ❤️🍀☺️
LikeLike
Vrijgezellig! Je hebt het mooi geschreven. En waarom zou je alles moeten labelen?
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! Mee eens! Het is ook meer de omgeving die daar naar vraagt….. ❤️🍀☺️
LikeLike
Wat open en eerlijk geschreven! En dapper vind ik het ook wel, zo persoonlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel ❤️🍀☺️
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb je dit mooi en eerlijk geschreven.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! ❤️🍀☺️
LikeLike
Wat onwijs mooi geschreven en pff. Wat een pijn he, en hoeveel zo’n liedje dan ineens kan betekenen
LikeGeliked door 1 persoon
Wat lief! Dank je wel! Ja alsof het dan helemaal voor jou geschreven is! ❤️🍀☺️
LikeLike
Ik ben ook al een aantal jaren vrijgezel, maakt me niks uit wat anderen daarvan vinden. Ik vind dat het iemand juist siert als ze niet de ene naar de andere relatie aangaan. Tegenwoordig is relaties aangaan volgens mij net zo makkelijk als boodschappen doen, heel jammer.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel herkenbaar! Veel mensen doen ook geen moeite als t lastig wordt en ruilen dan de één voor de ander in. Dan wacht ik liever wat langer op iemand die wel moeite voor me doet ❤️🍀
LikeLike
Ik vond het nooit erg om vrijgezel te zijn. Hoe leuk we het ook samen hebben, ik red me ook prima alleen. Niet dat ik hem kwijt wil hoor, haha. Integendeel! Maar het heeft beide wel
Wat!
LikeGeliked door 1 persoon
Vind het ook niet erg maar zou t wel leuk vinden omdat andere iets weer eens echt te ervaren. Vrijgezel zijn heb ik wel onder de knie haha 😉❤️🍀
LikeLike
Misschien is die eerste dan toch wel de ware als je intussen niets beters bent tegen gekomen? Misschien kan je hem eens gaan opzoeken? Wie weet ik hij ook wel single….?
LikeGeliked door 1 persoon
Die eerste is zeker single… maar aangezien een maand nadat het uitging bleek dat hij al maanden vreemdging hoef ik hem echt niet terug…. mijn man staat ergens om de hoek te wachten ik weet t zeker ❤️🍀💪🏻
LikeGeliked door 1 persoon
Dat denk ik ook!
(Anderzijds om even advocaat van de duivel te spelen: iemand is op zijn 35ste niet meer dezelfde persoon als op zijn 18de denk ik. Toen kan dat vreemd gaan, een stommiteit zijn geweest als jonge student, wat hij niet als volwassen man misschien niet meer zou doen. Indien hij dit wel al gedaan heeft de laatste jaren, moet je er inderdaad wel zo snel mogelijk van weglopen! )
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal mee eens. Maar ik heb van redelijk dichtbij z’n “carrière” kunnen volgen. Laat ik t zo zeggen… na n spoor van liefdes verdriet moest hij weer bij z’n ouders gaan wonen…. nee dank je 😂
LikeGeliked door 1 persoon
😂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi geschreven. Ik vond het niet erg als vrijgezel als gelukkig, financieel genoeg en lieve mensen eromheen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! Erg vind ik t niet maar t zou ondertussen toch leuk zijn als er iemand voorbij kwam ❤️🍀☺️
LikeLike
Herkenbaar. Ik ben nu 28 en nog nooit iemand tegen gekomen waarvan ik zeg ‘wauw, ja’. Betekent dat dat ik 28 vrijgezel ben? Dan moet ik mn peuter en kleuter jaren erbij op tellen. Rare wereld.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha ik ben zolang vrijgezel als ik me zo voel en dat is je eigen waarheid en die is 1000x belangrijker dan die van de wereld! ❤️🍀☺️
LikeLike
Ik ben al 9 jaar met iemand samen en al 3 jaar verloofd. Maar dat trouwen… dat stellen we nog even uit
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je iemand gevonden hebt met wie je je verbonden voelt. Trouwen is leuk maar zeker geen must ❤️🍀☺️
LikeLike
Heel indrukwekkend geschreven. Zelf heb ik altijd genoten van het vrijgezelle leven. Ben me inderdaad vaak bewust dat single mensen om mij heen vaak de vraag krijgen “heb je al iemand?” Erg respectloos en vervelend voor diegene.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel!! Ik geniet er ook zeker van maar zou t ondertussen wel n keer anders willen zien. Goed dat je je daar van bewust bent. Die vraag is zeker niet altijd leuk ❤️🍀☺️
LikeLike
Wat heb je dit weer mooi verwoord! Op een dag loop je opeens tegen die soulmate aan en weet je dit is de ware
LikeGeliked door 1 persoon
Daar geloof ik ook heilig in! (Hij mag wel n beetje opschieten ondertussen😂)
LikeLike