Vanaf vandaag volwassen

Hoe leer ik mezelf goede gewoontes aan?

Goede voornemens met oud en nieuw maak ik eigenlijk nooit maar doordeweeks des te vaker. Eens in de zoveel tijd, verrassend vaak op een zondag, krijg ik het op mijn heupen. Ineens moet dan het roer om want ik ben toch al 40 en dan moet ik toch echt eens gaan leven als een volwassene.

In het kort houdt dat voor mij 3 dingen in; 1) Gezond leven, 2) een opgeruimd huis en 3) structuur met in het bijzonder een goede nachtrust. Op het eerste gezicht hele gewone dingen waarvan iedereen denkt daar heb je helemaal gelijk in. Maar wat iedereen ook wel weet is dat als je al die dingen voor altijd anders wil doen, je ze stapje voor stapje moet veranderen. En daar gaat het bij mij mis. Het is alles of niets, het is aan of uit en niets daar tussenin. Ik maak alles veel te groot en dan houd ik het vervolgens niet vol.

Op zo’n “ik ga mijn leven omgooien” zondag ga ik rigoureus te werk. Ik pak een vuilniszak en ga als een soort gezondheid- geobsedeerde Marie Kondõ door de koelkast en al mijn kastjes heen. Alles wat maar enigszins als ongezond bestempeld kan worden verdwijnt in de zak en vervolgens in de kliko. Door het alleen al weggooien van zakken chips en chocopasta voel ik me meteen een kilo lichter en met dit goede gevoel ga ik naar de supermarkt. Mijn winkelkarretje vul ik met verse groentes, fruit, biologische kip, ongezoete sojamelk en chiazaad. In de volle overtuiging dat de snackworteltjes me dezelfde voldoening gaan geven als een Zeeuwse bolus. Thuis pak ik vol trots alles uit en gebruik voor het eerst in weken de groente-la waarvoor die bedoeld is. Ik kan dan ook echt vol bewondering kijken naar de bijna Instagram-waardige inhoud van mijn koelkast.

Na een salade lunch is het tijd voor stap 2; opruimen! Eerlijk is eerlijk hier begint het valsspelen al. Ik ruim alles op wat in het zicht ligt. Alles waarvan ik zo gauw niet weet waar ik het laten moet verdwijnt in een la. Of erger nog ik verplaats het naar boven want mijn volwassen leven speelt zich natuurlijk alleen op de begane grond af. In mijn hoofd praat ik dit goed door tegen mezelf te zeggen dat ik niet in één middag heel mijn hele huis kan opruimen en dat ik dat dan volgende week wel doe. In de avond plof ik tevreden op de bank met m’n gegrilde kip en gewokte spinazie want koolhydraten zijn de duivel. Na het eten begin ik aan stap 3, structuur. Er worden to-do-lijstjes en slaapschema’s gemaakt en ik download een wandelapp. Daarna ga ik tevreden en een beetje hongerig richting mijn bed en ben ik gevoelsmatig al kilo’s kwijt.

In de week die volgt houd ik me bijna religieus aan mijn schema’s want ik weet als ik mezelf een vinger geef dan pak ik heel de hand. Wat er gebeurd is dat mijn leven een project wordt. Het wordt mijn baan naast mijn werk. Langzaam put ik mezelf uit en gun mezelf nergens rust. De boog staat zolang gespannen dat ie niet anders kan dan knappen. Wanneer deze knapt is elke keer anders. De ene keer na 2 weken en de andere keer na 3 maanden. Enige wat zeker is als ie knapt dan stort echt alles in. Thuisbezorgd wordt gebeld, ineens liggen overal spullen en in plaats van mijn avondwandeling kijk ik een extra serie op Netflix. En het voelt heerlijk. Het voelt als ontspannen en het voelt alsof ik dit heb verdiend. En zo zak ik terug in mijn comfortabele, bijna studentikoze leventje.

Dit stappenplan voer ik al jaren uit zonder enig blijvend succes. Gelukkig is er nu iets veranderd. Door jarenlang aan te staan, want ik heb meer van dit soort projecten, ben ik in een burn-out terecht gekomen. Nadat ik mezelf eindelijk gunde om uit te gaan en tot rust te komen ging er ineens dingen als vanzelf anders. Langzaam ruimde ik mijn huis op. Niet meteen heel een verdieping maar elke dag een kwartiertje. Ik ging wandelen omdat ik me dan goed kon ontspannen. De snacks verdwenen uit mijn huis omdat ik geen nieuwe meer kocht en ik ging uit mezelf op tijd naar bed. Doe ik nu alles al “zoals het hoort”? Nee nog lang niet. Misschien doe ik dat wel nooit maar ik doe nu wat goed voelt voor mij en dat is het meest volwassene wat ik ooit heb gedaan.

46 gedachten over “Vanaf vandaag volwassen

  1. gewoon proberen en leren je planning en routine te vinden 😉 is niet altijd makkelijk i know maar waar een wil is is een weg toch 😀 koolhydraten mag ik niet eten en moest toen verplicht stoppen en dan heb je al een stok achter de deur haha

    Geliked door 1 persoon

  2. Te veel en te weinig, het is nooit goed om in uitersten te gaan dus het is hartstikke goed dat je nu gewoon doet wat goed voelt! En niemand hoeft daar een mening over te hebben want jij moet je goed voelen. You do you 😉

    Geliked door 1 persoon

  3. Te veel of te weinig is natuurlijk nooit goed dus geweldig om te lezen dat je nu gewoon doet wat goed voelt. Uiteindelijk ben jij de enige die weet wat goed voelt voor jou en niemand anders heeft zich daarmee te bemoeien. You do you 😉

    Geliked door 1 persoon

  4. In mijn lijstjes staan tegenwoordig ’de woorden ‘zoveel mogelijk’. Zoveel mogelijk poetsen, zoveel mogelijk opruimen… Dat helpt om af en toe los te laten.

    Geliked door 1 persoon

    1. Heel fijn dat je iets gevonden hebt wat werkt voor jou. Ik denk meteen zoveel mogelijk is alles. Ik moet t concreet en klein maken voor mezelf. Dus vandaag ruim ik de keuken op en verder niets. Stap je voor stapje… ❤️🍀☺️

      Like

  5. Mooi geschreven en ook herkenbaar, al ben ik al aardig goed bezig, ik eet gezond ( omdat mijn eigen lichaam me tegen stond) wandel veel en opgeruimd ben ik altijd wel. Zelf werd ik volwassen toen mijn kinderen werden geboren en ik ineens voor een ander moest zorgen in plaats van alleen voor mezelf.

    Geliked door 1 persoon

    1. Geloof zeker dat kinderen krijgen daarbij helpt. Zonder kinderen en partner hoef ik natuurlijk alleen verantwoording aan mezelf af te leggen. Dus nu ik het mezelf steeds meer waard vind gaat t me makkelijker af. ❤️🍀💪🏻

      Like

  6. Alles wat te verkrampt gaat, werkt niet in mijn beleving (en sowieso is alles wat ‘te’ is niet goed). Je wilt iets. Probeert iets uit. Het werkt niet en als vanzelf laat je het los en lost het uiteindelijk zichzelf op doordat je een andere routine krijgt. Dat is toch hartstikke volwassen? Ik vind het heel goed klinken hoor. Minder dwang en meer vanuit gevoel.

    Geliked door 1 persoon

  7. Jezelf voor bij lopen helpt niemand. Structuur en rust is zo ontzettend belangrijk! Maar zo moeilijk om aan vast te blijven houden soms in deze snel draaiende wereld waarbij je 25uur in 24 moet stoppen

    Geliked door 1 persoon

  8. Wat heb je dit heerlijk verwoord, vooral de intro: gezondheids-geobsedeerde Marie Kondo, je kon me even oprapen hihi..

    Maar fijn dat je een manier gevonden hebt die voor jou werkt! Vooral luisteren naar je lichaam. En tuurlijk heb je een keer je dag niet of heb je eens een dag dat je cheat met eten.. Maar dat mag..
    Uiteindelijk ga je een routine/planning vinden die perfect bij jou past! Komt allemaal goed!

    Geliked door 1 persoon

    1. Wat n leuk compliment ☺️ dank je wel!

      Ja stapje voor stapje kom ik er wel zolang ik er voor Waal dat de lat niet stiekem weer heel hoog gelegd wordt. ❤️🍀💪🏻

      Like

  9. Ik maak meestal voor mijn vrije dagen een lijstje met hooguit 5 punten die ook haalbaar zijn zodat ik aan het eind van de dag tevreden terug kijk en niet enigszins een wanhopig gevoel heb dat ik de dag heb verlummeld.

    Geliked door 1 persoon

  10. Ik herken me wel in je post, behalve de blogpost. Gek hoe het gevoel van je leven op orde hebben, net zo fijn is als het gevoel als je ‘spijbelt’ in je routine. Balans vinden daarin haha.

    Geliked door 1 persoon

  11. Zo herkenbaar ik maakte ook als een gek het hele huis schoon. Uitgeput en voldaan zat ik daarna op bank. Maar was ikzo voldaan…?I k was op. Nu elke dag een beetje.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie