Nuttelozen

Hoe leerde ik niets doen?

Als kind was ik zo goed in niets doen dat ik er zelfs een woord voor had bedacht; “nuttelozen”. Een beetje rondhangen, aan niets nuttigs denken en gewoon zijn. Zo kon ik urenlang in de tuin liggen en naar de wolken staren. Ergens tussen mijn pubertijd en mijn veertigste verjaardag ben ik vergeten hoe dat moet.

Ik dacht al die tijd dat ik heel goed niets kon doen, sterker nog ik vond mezelf lui. Maar toen ik thuis kwam te zitten met een burn-out en ik complete rust kreeg voorgeschreven bleek ik het nuttelozen volledig te zijn verleerd. Mijn hele lichaam en hoofd waren uitgeput maar stonden wel permanent aan. Ik diende mezelf een overdosis aan prikkels toe. Ik moest afkicken. Jarenlang had ik mezelf overprikkeld om maar niet na te hoeven denken. Zolang ik afgeleid werd hoefde ik niet met mezelf bezig te zijn. Prikkels bleken mijn drugs. Teveel prikkels zijn voor niemand goed maar voor een HSPer (hoogsensitief) zoals ik is een verslaving aan prikkels dodelijk.  Zoals bij elke verslaving is afkicken makkelijker gezegd dan gedaan. Dus bedacht ik mijn eigen methode. Niet berust op enige wetenschappelijke onderbouwing maar gewoon een stappenplan wat goed voelde voor mij

Stap 1; Slapen. Mijn herstel begon met een strikt dutjes regime. Ik wilde slapen, heel veel slapen. Het probleem was dat mijn hoofd telkens roet in het eten gooide. Mijn gedachtentrein denderde genadeloos door. Ik moest mijn hoofd afleiden om mijn lichaam te kunnen laten rusten. Het kijken van series die ik al gezien had bleek een goede afleidingsmanoeuvre. Staren naar bekend bewegend beeld totdat mijn ogen te zwaar waren om ze open te houden.

Stap 2; Zelf-observatie. Nadat ik lichamelijk gezien genoeg was uitgerust werd het tijd voor de volgende stap. Om te weten welk gedrag ik af moest leren moest ik natuurlijk eerst helder hebben welk gedrag ik vertoonde. Mijn aangeleerde methode voor “rust” bleek geen hele gezonde te zijn. Bijna elke dag stond de TV aan maar altijd in combinatie met een laptop op schoot of een telefoon in de hand. Heerlijk, dubbele prikkels, alles om maar niet naar mijn eigen gedachtes te hoeven luisteren.

Stap 3; 1 prikkelmethode tegelijk. Ik besloot de prikkels af te bouwen want in één keer geconfronteerd worden met al mijn gevoelens en gedachten was een angstaanjagende gedachte. Dat moest gedoseerd gebeuren. Oftewel weg die telefoon. Al snel bleek dat ik moest zorgen dat m’n telefoon buiten handbereik lag. Zonder dat ik het bewust deed had ik dat ding elke keer ineens weer in mijn handen. Hoeveel films ik maar half gezien heb omdat ik zonder dat ik het door had voor de zesde keer mijn Facebook aan het checken was. Zo zonde van mijn tijd.

Stap 4; TV uit, ontspanning aan. Nadat het me lukte om mijn telefoon links te laten liggen was ik klaar voor de volgende stap. Ik ging op zoek naar manieren om me te ontspannen zonder een beeldscherm. Ik ging wandelen, luisterde naar muziek en begon met mediteren. Daarnaast kriebelde het in mij om iets creatiefs te doen. En zo vond ik via bullet journaling mijn liefde voor schrijven. Urenlang kan ik nu opgaan in mijn papier en pen. Gedachtes worden vertaalt naar mijn blogs en denderen niet meer doelloos door mijn hoofd. Langzaam maar zeker lukt het me om zo te ontspannen zonder overprikkeling.

Stap 5; Nuttelozen. Op een mooie lentedag ging ik in de tuin zitten met een koud drankje en een tijdschrift. Een beetje gedachteloos bladerde ik door het tijdschrift heen, mezelf voorbereidend op helemaal niets doen. Na een tijdje voelde ik dat ik me stoorde aan de prikkels die het tijdschrift me toch nog gaf. Ik legde het aan de kant en sloot mijn ogen. De zon op mijn gezicht, een voelbaar briesje en verder helemaal niets, gewoon even zijn.

Nog steeds kan ik niet op elk gewenst moment nuttelozen want ik word nog regelmatig overspoeld door mijn eigen gedachtes en gevoelens. Als verslaafde grijp ik dan graag naar het bekende maar nu weet ik welke stappen ik moet doorlopen. Waar dat de eerste keer maanden duurde zit ik nu al op weken. Binnenkort worden dat dagen want ik begin weer te houden van nuttelozen!

45 gedachten over “Nuttelozen

    1. Dat kan ik bevestigen. Tijdens een burn-out kom je er echt achter dat we tegenwoordig continue aanstaan. Hoe snel je bijvoorbeeld je telefoon pakt als je je “verveelt”. Dat merk je pas als je m bewust weglegt. Stond te kijken van hoe moeilijk ik dat vond maar ook van wat het me bracht door het even niet te doen ❤️🍀☺️

      Like

  1. Ik snap dat het heel lastig is maar het is zo goed, helemaal niks doen, ontspannen. Ik had een vriendin die was zo rusteloos,die kon niet lang slapen omdat ze bang as dingen te missen, hierdoor was ze zo moe, op een gegeven moment zegt je lichaam en nu stoppen. Als kind is het leven zo zorgeloos, dan kan je heerlijk niksen, dat zouden we af en toe terug moeten kunnen halen.

    Geliked door 1 persoon

  2. Wat een fijne blog! Ik vind het lastig om echt te niksen. Net zoals je zegt, ik zou een tijdschrift dan pakken en toch gaan bladeren en lezen. Maar op die kleine momenten dat het lukt, is het heerlijk!

    Geliked door 1 persoon

  3. mijn complimenten voor dit fantastische stappen plan! Goed naar jezelf kijken en stap voor stap af en op bouwen. Moet een heerlijk gevoel zijn als je je weer een stap hebt eigen gemaakt!

    Geliked door 1 persoon

  4. Er is nu zelfs een boek Niksen over niets doen. Het schijnt dat we dat in Nederland heel goed kunnen volgens dit boek, maar volgens mij klopt daar niets van…

    Geliked door 1 persoon

  5. Heel herkenbaar. Ik schreef er volgens mij ook een keer over en noemde het ‘zinlozen’. Zou ik even moeten terug zoeken hoor. Maar ik herken zo wat je schrijft. Dat even niets. Uit het raam staren en even niets. Zo lekker. Tijdens mijn burn-out heb ik het weer terug leren vinden en inmiddels zit ik weer volop in de prikkels. Met het verschil dat ik het nu (veel) sneller herken en er ook daadwerkelijk wat mee doe. Lekker. Ga ik van het weekend ook weer eens doen. Dan gaat officieel ‘onze’ vakantie in (ook al blijven we thuis) en op de een of andere manier is er dan ook meer ruimte voor.

    Geliked door 1 persoon

  6. Heerlijk om te kunnen nuttelozen, stiekem mis ik dat ook wel eens. Ik ben ook, net als heel Nederland denk ik, vrij snel geneigd om de telefoon te pakken tijdens films. Het nadeel van nuttelozen bij mij is wel dat ik dan vrij snel geneigd ben om (negatief) in mijzelf te keren. Herken je dat?

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja dat herken ik absoluut. Dat is ook de hoofdreden waarom ik de neiging heb om mezelf te overprikkelen. Maar nu het me lukt om die gevoelens soms aan te gaan kan ik ook beter m’n vinger erop leggen waar ik aan moet werken. En mogen de tranen af en toe komen. Om verder te komen zal ik die toch moeten verwerken. ❤️🍀💪🏻

      Like

  7. Helemaal niks doen en gewoon op de bank zitten, lukt me niet echt. Maar ik kan wel met een boek totaal ontspannen of lekker in de natuur lopen en nergens aandenken. Misschien zou ik het gewoon eens moeten proberen, want nu sta je eigenlijk wel continu aan en dat is natuurlijk ook niet goed.

    Geliked door 1 persoon

  8. Doet me denken aan een liedje van Jacques Brel – de nuttelozen van de nacht. Ik was het nuttelozen ook verleerd – iets met alleenstaande moeder van drie – maar het gaat de laatste tijd weer beter.

    Geliked door 1 persoon

  9. Ik vrees dat ik nooit goed in nuttelozen ben geweest. Altijd bezig of onderweg. Met de komst van internet, de mobiele telefoon en alle sociale media is het er niet beter op geworden. Knap hoe je het aanpakt met je stappenplan!

    Geliked door 1 persoon

  10. Het lijkt erg op mijn verhaal alleen kan ik nog niet niets doen , en moet de radio aan. Maar ik heb ook zo veel prikkels ( vooral geluid) als hsper. Maar kan me weer deels opladen door in de natuur te lipen. Maar wel moet ik elke dag 2 uur slapen.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik doe ook elke dag een dutje! Niets mee 😉 Leer steeds beter luisteren naar de signalen van mijn lijf als het gaat over overprikkeling. Stapje voor stapje leer ik balans ⚖️ ❤️🍀

      Like

Plaats een reactie