Zelfbedrog

Vergeet niet te genieten

“Het gaat goed met me, steeds beter”. Ik hoor het mezelf zeggen. Tegen anderen maar ook tegen mezelf. De woorden komen overtuigend en vol zelf geloof mijn mond uit. Zo graag wil ik dat het beter met me gaat. Correctie; zo graag wil ik dat iedereen gelooft dat het beter met me gaat.

Met iedereen bedoel ik ook mezelf. Als een soort mantra herhaal ik de zin in mij hoofd, het gaat goed met me. Bij goed hoort ook werken dus ga ik aan de slag. Steeds een uurtje erbij. Gaandeweg is wel de deadline om weer beter te zijn, lees 100% aan het werk te zijn, al meerdere malen verschoven. Het begon met over een maandje ben ik weer terug. Dat verschoof naar juni toen naar september en later stelde ik mijn verwachtingen bij naar in september wil ik 50% aan het werk zijn. En nu is het oktober en ik ben nog niet 50% aan het werk. Het idee was ik neem twee weken vakantie om me extra op te laden en dan moet dat zeker lukken. De vakantie had een averechts effect. Tijdens gesprekken met de vriendin waarmee ik op vakantie was brak ik meer dan eens. Aan alles begon ik te voelen dat het helemaal niet zo goed met me ging.

Na de vakantie heb ik 5 dagen in zak en as gezeten. Het voelde zo uitzichtloos. Tussen de tranen door probeerde ik helder te krijgen wat er met me gebeurde. Na een nacht van ruim 14 uur slapen want ik was volledig uitgeput door alle emoties en gedachten kwam het eureka moment. Tijdens de vakantie was ik echt aan rust toegekomen. Voor het eerst in 8 maanden had ik mijn werk los durven laten. Dat mocht nu immers want ik had vakantie. Al die maanden heeft mijn focus gelegen op weer aan het werk kunnen in plaats van op zelf beter worden. Dit gedrag komt voort uit één van mijn oudste patronen; mijn omgeving pleasen. Combineer dat met een gevoel van eigenwaarde wat ik direct ophang aan mijn baan/prestaties en je hebt het ideale recept om vanuit de juiste intenties op een verkeerde manier te werken aan je herstel.

Tijd om in gesprek te gaan. Al eerste sprak ik mijn baas. Nadat ik had aangegeven hoe de vlag erbij hing was hij meer dan begripvol en vroeg wat ik van hem nodig had. Wat ik van hem nodig heb is bevestiging dat ik de rust mag pakken die ik nodig heb zodat ik geen druk ervaar om aan het werk te gaan maar mijn schaarse energie kan stoppen in mijn herstel. Niet dat hij in onze gesprekken ooit iets anders gezegd heeft maar omdat mijn hoofd soms een loopje met mij neemt heb ik voor nu de herhaling van deze bevestiging nodig. Daarna sprak ik mijn therapeut en coach. Ze hielpen mij focus aanbrengen in alle stappen die ik nog wil zetten voor mezelf. Mijn brein had er ondertussen zo’n grote brij van gemaakt dat ik niet meer wist waar ik moest beginnen. Daarnaast hielpen ze me inzien dat het helemaal niet zo slecht gaat als dat ik dacht. Al pratende kwam ik erachter dat ik al in heel veel situaties ander gedrag vertoon dan in alle jaren hiervoor.

Zo zocht ik hulp bij vriendinnen nadat mijn vader een ongeluk had gehad en ik niet alleen wilde zijn. Vroeg ik mensen wat ze bedoelden met hun uitspraken als mijn hoofd dat voor ze ging invullen. Zocht ik corona-proof manieren om mensen om me heen te hebben en zei ik niet meer standaard het gaat goed met me. Ook realiseerde ik me nu dat ondanks dat ik een ontzettende dip ervaarde ik nu sneller terugveer dan een half jaar geleden. Waar ik in het verleden de neiging had om bij de pakken neer te gaan zitten en het een behoorlijke poos duurde voordat ik het weer positief in durfde te zien, ga ik tegenwoordig sneller uit deze negatieve mindset en kijk ik naar hoe ik het wil in plaats van naar hoe het is. Als ik dit zo allemaal op een rijtje zet dan overvalt me een gevoel van trots, iets wat ik al maanden niet gevoelt heb. Blijkbaar was mijn terugval nodig om me dit te kunnen realiseren.

De les die ik geleerd heb is dat het een lange klim naar de top is maar dat ik mezelf mag gunnen dat ik onderweg ook de tijd neem om achterom te kijken en te genieten van het uitzicht. Want door je af en toe te realiseren welke weg je al afgelegd hebt ervaar je succes en lijkt de top ineens een stuk beter haalbaar.

3 gedachten over “Zelfbedrog

  1. Je bent al verder in je herstel dan je zelf dacht. Dat is ook een mooi inzicht. Je hebt een doel en dat is beter worden. Maar zie je weg naar dat doel als een reis op zich. Het finetunen van jezelf en het jezelf gunnen om anders met situaties om te gaan is ook een leerproces wat niet binnen enkele weken aangeleerd is. Geniet ondertussen ook van je “betere” jij!!
    Ik wens je hier veel succes en mooie momenten bij.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik leer steeds beter onderweg te genieten van het uitzicht ipv me alleen te focussen op de top. Het is een hele reis maar ben al ver gekomen realiseer ik me steeds meer. Stapje voor stapje en af en toe stilstaan maar ik ga waar ik wil gaan.

      Dank je wel! ❤️🍀☺️

      Geliked door 1 persoon

  2. Herkenbaar. Soms is het oke om een rotdag te hebben. Zolang je maar weet hoe je er mee om moet gaan. Ik probeer altijd positieve mensen om me heen te hebben en ook positief te denken. Iets heel kleins wat mij enorm geholpen heeft is vroeg opstaan. En ik zeg altijd tegen mezelf en andere dat je altijd moet proberen de kleine dingen te doen. Je bed opmaken, een schoon huis, gezond eten etc. Op de dagen dat alles moeilijk gaat juist deze kleine dingen doen. Want dan lukken de andere dingen ook beter.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: